Gençler ve Eski Kuşak..
GENÇLER VE ESKİ KUŞAK..Gençlerle yetişkinler arasındaki kapatılamaz gibi görünen uçurum değişmez bir kader midir?Yani gençlerle yetişkinler huzurlu,barış içinde yaşayabilir mi?Bence tabi ki de yaşanabilir ve yaşanmalıdır da.Toplumun sağlıklı bir gelişiminin olması adına bir zorunluluktur bu.Yeter ki iki tarafta birbirini anlama ve dayanışma içinde olmayı bilsin,istesin.Tabi ki burda yetişkinlere daha fazla sorumluluk düşüyor.Fransızlar ''Gençler bilse,yaşlılar yapabilse'' diye boşuna dememiş.Gençlerin enerjisi,tutkusu ve coşkusunu iyi anlayıp değerlendirmek gerekir.
Her şeyden önce,gençlik çağının fırtınalı ve çetin bir dönem olduğunu unutmamakta fayda var.Gencin iniş çıkışları,tutarsızlıkları,bocalamaları karşısında biz yetişkinlerin soğukkanlı kalabilmesi çok önemlidir.Çünkü bu süreçte genç zaman zaman kendisiyle bile çatışmakta,çelişkiler yumağında bocalamaktadır.Böyle bir durumdaki gence karşı sakin ve tutarlı davranabilmek yetişkinin yapabileceği en sağlıklı tutumlardan biri olur.Çünkü kendisi kararsızlıklarla boğuşan bir gencin kendi gibi durmadan değişen bir ana- babasının olması işleri daha da karmaşık hale getirir.
Yetişkinler,gençleri eskiden beri sorumsuz,saygısız,büyüklerin öğütlerine kulak asmayan ve kendi bildiklerini okuyan kişiler olarak algılamaktadırlar.Çok eski çağlardan bir düşünür olan Hesiod;''Günümüzün gençleri öyle umursamaz ki,ilerde ülke yönetimini ele alacaklarını düşündükçe umutsuzluğa kapılıyorum.Bizlere,büyüklere karşı saygılı olmayı,ağır başlı olmayı öğretmişlerdi.Şimdiki gençler kurallara boş veriyorlar.Çok duyarsızlar ve beklemesini bilmiyorlar..''diyerek günümüz yetişkinlerinin ta o zamandan sesi olmuştur.
Gençlerin gözünde de yetişkinler hep aynıdır.Geri kafalı,tutucu,bişeyden anlamayan dinazorlar olarak görürler yetişkinleri.
Gençlerle eski kuşaklar arasındaki bu karşıtlık,uzlaşmazlık çok eski zamanlardan beri süregelmiştir.Ama özellikle son yüz yıldaki hızlı gelişmeler bu ayrılığı daha da belirgin hale getirmiştir.
Eski kuşaklar,yeniliklere uymakta zorluk çekince,geleneklere,eskiye daha sıkı tutunma ihtiyacı hissettiler.Çocuklarını da kendilerinin uzantısı,parçası hatta birer kopyası gibi görmek eğiliminde de olunca gençlerdeki başkalığı kabul etmekte zorlandılar.
Gelişme ve değişme döneminin bir gereği olarak başkaldırmaya,bağımsız ve özgür olmaya çabalayan gençler,işe eskilerin tüm değerlerini yadsımakla başladılar.Kendi kanatlarıyla uçma isteği,kendilerine toplumda bir yer edinme çabası onları aşırı uçlara da itebildi.Haksızlığa katlanamayışları,çabuk ve sihirli çözümler bulma hevesleri eski kuşaklarla aralarını büsbütün açıverdi.
Yetişkinlerin de gençlere tepeden bakmaları,onların ilerici,yenilikçi
düşünce ve amaçlarını kuşku ile karşılamaları,aradaki kutuplaşmayı artırdı.Bunun sonucu olarak da maalesef,anne babalarla çocuklar arasındaki iletişim koptu ya da çok azaldı.
İletişimi yeniden kurmak ve geliştirmek eski kuşaklarla gençlik arasındaki bağın kopmasını engelleyecek tek yoldur.
Bunun için anne baba otoritesini de sarsmayacak şekilde yani disiplin'i tamamen yadsımadan ama çocuğun genç olduğunu göz önünde tutarak tutumlar geliştirmelidir.Yani,gence daha geniş bir davranış özgürlüğü vermelidir.Gencin kavga ederek,huzursuzluk çıkararak öyle ya da böyle koparacağı hakları,ona önceden sağlamak gereksiz sürtüşmelerin,tatsızlıkların da önüne geçmeyi sağlar.Buna karşılık,gençten gelen her isteği anında karşılamak diye bir şey de sözkonusu değildir.Tepkisinden çekinip,her isteğine boyun eğmek,sonu hüsranla ve hatta acıyla biten çıkmaz bir yoldur.Gençler hem daha fazla özgürlük ararlar,hem de belli bir yerde dizginlenmek ihtiyacı içindedirler.Her dediğini yaptırdığı bir anne baba,gence güvenilir ya da danışılır gelmez.Klasik tabirle tatlı-sert bir yaklaşım çoğu kez başarılı sonuçlar verir.Burda yetişkin olarak dikkat edilecek nokta,genç için önemli,anlamlı olan ayrıntılarda gereksiz sürtüşmelere girmekten kaçınmaktır.Örneğin saçını uzatmaktan hoşlanan gence saçıyla ilgili keskin söz ve tavırlarda bulunmak gençle yetişkin arasındaki iletişimi soğutur.
Gencin bazı davranışları kimi zaman anne babayı çileden çıkartabilir.Böyle durumlarda sakin kalabilmek,öfkelenmemek çok zordur.Öfkeyi tamamen bastırmaya çalışmak da gerekmez.Ama genci aşağılatıcı,küçük düşürücü,hele de başkaları yanında onurunu kırıcı söz ve davranışlardan kesinlikle uzak durmalıdır.
Gencin aykırı düşünce ve görüşlerinde ,genci dinlemek,sonra da ona,düşüncesindeki boşlukları,ya da yanılgılarını göstermek çoğu zaman yeterli olur.Anne babanın tartışmayı kazanmaya yönelik davranışları,sözleri genci daha çok savunmaya ve inatlaşmaya yöneltmekten başka bir işe yaramaz.Bunun yerine yumuşak,sakin ve tartışmaya açık bir tutumla,her konuda,çok keskin siyah ya da beyaz gibi kesin yargılara varılamayacağını belirtmek en sağlıklı yaklaşımlardandır.''Sen anlarsın be''şeklindeki küçümseyici ya da hiçe sayıcı tutumlardan kaçınmak gerekir.
Gence büyüdüğünü ve daha bağımsız olduğunu belirtecek fırsatlar kaçırılmamalıdır.Yaşına uygun sorumluluklar örneğin kendi giyim stilini oluşturabilmesi gibi hakları olmalıdır.Tökezledikleri,yanıldıkları,hataya düştükleri durumlarda alay etmekten kaçınılmalıdır.Çünkü böyle bir tutum genci evden soğutur,uzaklaştırır.Başarısızlıklarında anlayışlı olmalı,ama abartıp onunla birlikte sızlanma yakınma yarışına da girmemelidir.Olumlu davranışları övülmeli ama göklere de çıkarılmamalıdır.''Bizim gençliğimizde''türü ifadeler anında gençleri yetişkinlerden soğutan itici ifadelerdir.Dinlemezler.Soru sorduklarında ya da bir şey danıştıklarında,anne baba mutlaka bir açıklama yapmalı,gencin sorusuyla ilgilenip,cevap vermelidir.
Bütün bu konularda unutulmaması gereken şey çocukluğunda,gençliğinde,yetişkin ve yaşlılığında insan yaşamının doğal bir evresi olduğunu ve herkesin bir gün bu evrelerden geçeceğini bilmektir.Ne gençlik ne de yetişkinlik bir zümreye verilen özel bir hak değildir.Birazcık anlayış,birazcık empati ve çokça sevgi ile tüm kuşaklar birbiri ile çok iyi anlaşabilir.Gençlikte,insan ayrıntıyı esas; esası, ayrıntı olarak görür; yaşlılıkta tersi olur derler.Yaşamın her döneminde farklı bakış açılarında olmanın insan olmanın özelliği,güzelliği olduğunu bilerek birbirimize yaklaşalım.Farklılıklarımızın zenginlik olduğunu unutmadan ve bu zenginliğin ayrışma ya da uzaklaşmaya değil birleşmeye,anlaşmaya,uzlaşmaya yaradığını bilerek yaşayalım..
Her şeyden önce,gençlik çağının fırtınalı ve çetin bir dönem olduğunu unutmamakta fayda var.Gencin iniş çıkışları,tutarsızlıkları,bocalamaları karşısında biz yetişkinlerin soğukkanlı kalabilmesi çok önemlidir.Çünkü bu süreçte genç zaman zaman kendisiyle bile çatışmakta,çelişkiler yumağında bocalamaktadır.Böyle bir durumdaki gence karşı sakin ve tutarlı davranabilmek yetişkinin yapabileceği en sağlıklı tutumlardan biri olur.Çünkü kendisi kararsızlıklarla boğuşan bir gencin kendi gibi durmadan değişen bir ana- babasının olması işleri daha da karmaşık hale getirir.
Yetişkinler,gençleri eskiden beri sorumsuz,saygısız,büyüklerin öğütlerine kulak asmayan ve kendi bildiklerini okuyan kişiler olarak algılamaktadırlar.Çok eski çağlardan bir düşünür olan Hesiod;''Günümüzün gençleri öyle umursamaz ki,ilerde ülke yönetimini ele alacaklarını düşündükçe umutsuzluğa kapılıyorum.Bizlere,büyüklere karşı saygılı olmayı,ağır başlı olmayı öğretmişlerdi.Şimdiki gençler kurallara boş veriyorlar.Çok duyarsızlar ve beklemesini bilmiyorlar..''diyerek günümüz yetişkinlerinin ta o zamandan sesi olmuştur.
Gençlerin gözünde de yetişkinler hep aynıdır.Geri kafalı,tutucu,bişeyden anlamayan dinazorlar olarak görürler yetişkinleri.
Gençlerle eski kuşaklar arasındaki bu karşıtlık,uzlaşmazlık çok eski zamanlardan beri süregelmiştir.Ama özellikle son yüz yıldaki hızlı gelişmeler bu ayrılığı daha da belirgin hale getirmiştir.
Eski kuşaklar,yeniliklere uymakta zorluk çekince,geleneklere,eskiye daha sıkı tutunma ihtiyacı hissettiler.Çocuklarını da kendilerinin uzantısı,parçası hatta birer kopyası gibi görmek eğiliminde de olunca gençlerdeki başkalığı kabul etmekte zorlandılar.
Gelişme ve değişme döneminin bir gereği olarak başkaldırmaya,bağımsız ve özgür olmaya çabalayan gençler,işe eskilerin tüm değerlerini yadsımakla başladılar.Kendi kanatlarıyla uçma isteği,kendilerine toplumda bir yer edinme çabası onları aşırı uçlara da itebildi.Haksızlığa katlanamayışları,çabuk ve sihirli çözümler bulma hevesleri eski kuşaklarla aralarını büsbütün açıverdi.
Yetişkinlerin de gençlere tepeden bakmaları,onların ilerici,yenilikçi
düşünce ve amaçlarını kuşku ile karşılamaları,aradaki kutuplaşmayı artırdı.Bunun sonucu olarak da maalesef,anne babalarla çocuklar arasındaki iletişim koptu ya da çok azaldı.
İletişimi yeniden kurmak ve geliştirmek eski kuşaklarla gençlik arasındaki bağın kopmasını engelleyecek tek yoldur.
Bunun için anne baba otoritesini de sarsmayacak şekilde yani disiplin'i tamamen yadsımadan ama çocuğun genç olduğunu göz önünde tutarak tutumlar geliştirmelidir.Yani,gence daha geniş bir davranış özgürlüğü vermelidir.Gencin kavga ederek,huzursuzluk çıkararak öyle ya da böyle koparacağı hakları,ona önceden sağlamak gereksiz sürtüşmelerin,tatsızlıkların da önüne geçmeyi sağlar.Buna karşılık,gençten gelen her isteği anında karşılamak diye bir şey de sözkonusu değildir.Tepkisinden çekinip,her isteğine boyun eğmek,sonu hüsranla ve hatta acıyla biten çıkmaz bir yoldur.Gençler hem daha fazla özgürlük ararlar,hem de belli bir yerde dizginlenmek ihtiyacı içindedirler.Her dediğini yaptırdığı bir anne baba,gence güvenilir ya da danışılır gelmez.Klasik tabirle tatlı-sert bir yaklaşım çoğu kez başarılı sonuçlar verir.Burda yetişkin olarak dikkat edilecek nokta,genç için önemli,anlamlı olan ayrıntılarda gereksiz sürtüşmelere girmekten kaçınmaktır.Örneğin saçını uzatmaktan hoşlanan gence saçıyla ilgili keskin söz ve tavırlarda bulunmak gençle yetişkin arasındaki iletişimi soğutur.
Gencin bazı davranışları kimi zaman anne babayı çileden çıkartabilir.Böyle durumlarda sakin kalabilmek,öfkelenmemek çok zordur.Öfkeyi tamamen bastırmaya çalışmak da gerekmez.Ama genci aşağılatıcı,küçük düşürücü,hele de başkaları yanında onurunu kırıcı söz ve davranışlardan kesinlikle uzak durmalıdır.
Gencin aykırı düşünce ve görüşlerinde ,genci dinlemek,sonra da ona,düşüncesindeki boşlukları,ya da yanılgılarını göstermek çoğu zaman yeterli olur.Anne babanın tartışmayı kazanmaya yönelik davranışları,sözleri genci daha çok savunmaya ve inatlaşmaya yöneltmekten başka bir işe yaramaz.Bunun yerine yumuşak,sakin ve tartışmaya açık bir tutumla,her konuda,çok keskin siyah ya da beyaz gibi kesin yargılara varılamayacağını belirtmek en sağlıklı yaklaşımlardandır.''Sen anlarsın be''şeklindeki küçümseyici ya da hiçe sayıcı tutumlardan kaçınmak gerekir.
Gence büyüdüğünü ve daha bağımsız olduğunu belirtecek fırsatlar kaçırılmamalıdır.Yaşına uygun sorumluluklar örneğin kendi giyim stilini oluşturabilmesi gibi hakları olmalıdır.Tökezledikleri,yanıldıkları,hataya düştükleri durumlarda alay etmekten kaçınılmalıdır.Çünkü böyle bir tutum genci evden soğutur,uzaklaştırır.Başarısızlıklarında anlayışlı olmalı,ama abartıp onunla birlikte sızlanma yakınma yarışına da girmemelidir.Olumlu davranışları övülmeli ama göklere de çıkarılmamalıdır.''Bizim gençliğimizde''türü ifadeler anında gençleri yetişkinlerden soğutan itici ifadelerdir.Dinlemezler.Soru sorduklarında ya da bir şey danıştıklarında,anne baba mutlaka bir açıklama yapmalı,gencin sorusuyla ilgilenip,cevap vermelidir.
Bütün bu konularda unutulmaması gereken şey çocukluğunda,gençliğinde,yetişkin ve yaşlılığında insan yaşamının doğal bir evresi olduğunu ve herkesin bir gün bu evrelerden geçeceğini bilmektir.Ne gençlik ne de yetişkinlik bir zümreye verilen özel bir hak değildir.Birazcık anlayış,birazcık empati ve çokça sevgi ile tüm kuşaklar birbiri ile çok iyi anlaşabilir.Gençlikte,insan ayrıntıyı esas; esası, ayrıntı olarak görür; yaşlılıkta tersi olur derler.Yaşamın her döneminde farklı bakış açılarında olmanın insan olmanın özelliği,güzelliği olduğunu bilerek birbirimize yaklaşalım.Farklılıklarımızın zenginlik olduğunu unutmadan ve bu zenginliğin ayrışma ya da uzaklaşmaya değil birleşmeye,anlaşmaya,uzlaşmaya yaradığını bilerek yaşayalım..
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Gençler ve Eski Kuşak.." başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Dnş.Kemal TUNCER'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Dnş.Kemal TUNCER'in izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
1 Beğeni 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
