Güncel Psikoloji: ya Bir Yol Bul ya Bir Yol Aç ya da Yoldan Çekil
Yaşamın içinde onu - bunu dinlemeyen, zamanı geldiğinde "önüne konulan tüm setleri" yıkıp geçen enteresan bir “gizemli el” var. Bunu gözlerimle göremiyorum lakin var olduğuna en az kendim kadar eminim. Çünkü bunun o denli güçlü emarelerini gözlemliyorum ki yaşamda. Derin bir dikkatle bakarsanız bunu sizler de farkedebilirsiniz elbette!
Mesela kişiler mesleki unvanlarını -tamamen başkalarının zararına olacak bir biçimde- kişisel bir hırsla ve hoyratça kullanmaya başladıklarında bu devran böyle sonsuza dek sürüp gitmiyor. Ne bu uğurdaki güç birliktelikleri ne sahip oldukları maddi kudret ne de baskı altında tuttukları siyasi sistem yahut otorite buna yıllarca direnebiliyor!
Günün birinde gizli bir el çıkıveriyor meydana, insanların demoklesin kılıcı gibi kullanmaya başladıkları “unvanlarına” bakış algısını değiştiriveriyor. Böylece, artık insanlar sadece unvana değil “doğru” luk ve "uygunluk" sıfatlarına da bakarak seçim yapmaya başlar bir hale geliveriyorlar.
Yani tercih edilmek için sadece uzman olmak yetmiyor bir süre sonra (oysa başta bu yetiyordu), “Peki doğru uzman mı, iyi bir uzman mı” sorusuna da cevap aranmaya başlanıyor toplumda. Tabi ki bu süreçten tüm bunlara yol çanlar başta olmak üzere çocukları ve ülkesinin geleceği kaybediyor. Bu kişiler söz konusu sorumsuz ve düşüncesiz tutumlarıyla hem kendi bindikleri dalı kesiyorlar hem de ailecek içinde yüzdükleri ülke gemisine zarar veriyorlar.
Yine sözgelimi yetkili makamdaki bir kişi sürekli kendisine iletilen bazı gerçekleri / uyarıları yok sayıyor, olup biten tüm taleplere inatla kulağını tıkıyor, aktif yahut pasif bir biçimde mevcut yanlışların öylece sürüp gitmesine yol açıyor diyelim.
Tüm bu zorlama çabalar belki bir süre işe de yarıyor. Ancak günün birinde, yani yine “olma vakti” gelince artık mızrak çuvala sığmıyor. Ya tabandan gelen güçlü tazyikle yahut bir şekilde patlak veren ve bu kişileri mecbur kılan bir dizi gelişmeler nedeniyle bu “kuyunun ağzına düşmüş taş”a benzeyen kişiler mecbur kalıyorlar, bu değiştirme ve iyileştirme akıntısına daha fazla direnemeyip yenik düşüveriyorlar!
Böylece kendi mecrasında akıp giden gerçeklerin ve ona kol kanat geren kaderin önünde sonsuza dek durulamıyor, bin - bir alavere ve dalavere ile doğruların ve gerçeklerin önüne çekilen bu "egoist setler" bir çırpıda aşılıveriyor!
Tabi topluma ve insanlara zaman kaybettiren, pek çok acıya ve maddi bedele yol açan bu "anlamsız ve ilkel" direncin aşılması bu kişilerin bunca günahına kefaret olamıyor. Çünkü kişilerin kendi istek ve iyi niyetleriyle, insani sorumluluk ve kötüye mani olma iyiye ise yol açma özlemleriyle, yani kişisel arzu ve rızalarıyla değil de zoraki gelişmeler neticesinde ortaya çıkan sonuçlar bu kişilerin başarı yahut sevap hanesine yazılmıyor. Böylece bu kişiler hem eninde sonunda kaybetmiş, çünkü istedikleri hedefe nail olamamış hem de bir yığın günahla - veballe de yüklenmiş, kendilerini manen harcamış ve heba etmiş oluyorlar.
“Madem önleyemedik, madem gerçeklerin metafizik gücü önünde sonsuza dek duramadık, hiç olmazsa bu başarıda sureten adımız olduğu için bunun saygınlığını yaşayalım bari” diyerek orada burada, en azından emekli olduklarında, “O işi ben yaptım, o zaman o makamda ben vardım, biz başardık” deseler de kimse buna inanmaz oluyor haliyle. Bu kişiler bu uyanıklıklarının bedelini ölene dek bir biçimde ödemiş oluyorlar. Öldükten sonrasının hesabı ise kudreti sonsuza ait zaten!
O bakımdan, yapılması gereken bir iş varsa hiç vakit kaybetmeden onu yapmak, böylece bu hayırlı işin çok yönlü kazanımından mahrum kalmamak gerekiyor.
Dediğim gibi, zaten sen yapsan da yapmasan da o iş günü geldiğince olacak! Bunu içimizden veya dışımızdan biri öyle yahut böyle, isteyerek veya istemeyerek zaten yapacak!
Hiç olmazsa bunu vakit varken, imkan eldeyken sen yap, o yapsın, biz yapalım!
Böylece bu işin haklı onurunu, itibarını, manevi doyumunu, metafizik kazancını biz yaşayalım..
Onun için, "Kuyunun ağzına düşen, ne kendisi su içen ne da başkasının içmesine müsade eden bir taş" gibi olma!
Onun için, "Ya bir yol bul ya bir yol aç ya da yoldan çekil"
Psikolog
İzzet Güllü
Mesela kişiler mesleki unvanlarını -tamamen başkalarının zararına olacak bir biçimde- kişisel bir hırsla ve hoyratça kullanmaya başladıklarında bu devran böyle sonsuza dek sürüp gitmiyor. Ne bu uğurdaki güç birliktelikleri ne sahip oldukları maddi kudret ne de baskı altında tuttukları siyasi sistem yahut otorite buna yıllarca direnebiliyor!
Günün birinde gizli bir el çıkıveriyor meydana, insanların demoklesin kılıcı gibi kullanmaya başladıkları “unvanlarına” bakış algısını değiştiriveriyor. Böylece, artık insanlar sadece unvana değil “doğru” luk ve "uygunluk" sıfatlarına da bakarak seçim yapmaya başlar bir hale geliveriyorlar.
Yani tercih edilmek için sadece uzman olmak yetmiyor bir süre sonra (oysa başta bu yetiyordu), “Peki doğru uzman mı, iyi bir uzman mı” sorusuna da cevap aranmaya başlanıyor toplumda. Tabi ki bu süreçten tüm bunlara yol çanlar başta olmak üzere çocukları ve ülkesinin geleceği kaybediyor. Bu kişiler söz konusu sorumsuz ve düşüncesiz tutumlarıyla hem kendi bindikleri dalı kesiyorlar hem de ailecek içinde yüzdükleri ülke gemisine zarar veriyorlar.
Yine sözgelimi yetkili makamdaki bir kişi sürekli kendisine iletilen bazı gerçekleri / uyarıları yok sayıyor, olup biten tüm taleplere inatla kulağını tıkıyor, aktif yahut pasif bir biçimde mevcut yanlışların öylece sürüp gitmesine yol açıyor diyelim.
Tüm bu zorlama çabalar belki bir süre işe de yarıyor. Ancak günün birinde, yani yine “olma vakti” gelince artık mızrak çuvala sığmıyor. Ya tabandan gelen güçlü tazyikle yahut bir şekilde patlak veren ve bu kişileri mecbur kılan bir dizi gelişmeler nedeniyle bu “kuyunun ağzına düşmüş taş”a benzeyen kişiler mecbur kalıyorlar, bu değiştirme ve iyileştirme akıntısına daha fazla direnemeyip yenik düşüveriyorlar!
Böylece kendi mecrasında akıp giden gerçeklerin ve ona kol kanat geren kaderin önünde sonsuza dek durulamıyor, bin - bir alavere ve dalavere ile doğruların ve gerçeklerin önüne çekilen bu "egoist setler" bir çırpıda aşılıveriyor!
Tabi topluma ve insanlara zaman kaybettiren, pek çok acıya ve maddi bedele yol açan bu "anlamsız ve ilkel" direncin aşılması bu kişilerin bunca günahına kefaret olamıyor. Çünkü kişilerin kendi istek ve iyi niyetleriyle, insani sorumluluk ve kötüye mani olma iyiye ise yol açma özlemleriyle, yani kişisel arzu ve rızalarıyla değil de zoraki gelişmeler neticesinde ortaya çıkan sonuçlar bu kişilerin başarı yahut sevap hanesine yazılmıyor. Böylece bu kişiler hem eninde sonunda kaybetmiş, çünkü istedikleri hedefe nail olamamış hem de bir yığın günahla - veballe de yüklenmiş, kendilerini manen harcamış ve heba etmiş oluyorlar.
“Madem önleyemedik, madem gerçeklerin metafizik gücü önünde sonsuza dek duramadık, hiç olmazsa bu başarıda sureten adımız olduğu için bunun saygınlığını yaşayalım bari” diyerek orada burada, en azından emekli olduklarında, “O işi ben yaptım, o zaman o makamda ben vardım, biz başardık” deseler de kimse buna inanmaz oluyor haliyle. Bu kişiler bu uyanıklıklarının bedelini ölene dek bir biçimde ödemiş oluyorlar. Öldükten sonrasının hesabı ise kudreti sonsuza ait zaten!
O bakımdan, yapılması gereken bir iş varsa hiç vakit kaybetmeden onu yapmak, böylece bu hayırlı işin çok yönlü kazanımından mahrum kalmamak gerekiyor.
Dediğim gibi, zaten sen yapsan da yapmasan da o iş günü geldiğince olacak! Bunu içimizden veya dışımızdan biri öyle yahut böyle, isteyerek veya istemeyerek zaten yapacak!
Hiç olmazsa bunu vakit varken, imkan eldeyken sen yap, o yapsın, biz yapalım!
Böylece bu işin haklı onurunu, itibarını, manevi doyumunu, metafizik kazancını biz yaşayalım..
Onun için, "Kuyunun ağzına düşen, ne kendisi su içen ne da başkasının içmesine müsade eden bir taş" gibi olma!
Onun için, "Ya bir yol bul ya bir yol aç ya da yoldan çekil"
Psikolog
İzzet Güllü
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Güncel Psikoloji: ya Bir Yol Bul ya Bir Yol Aç ya da Yoldan Çekil" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.İzzet GÜLLÜ'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.İzzet GÜLLÜ'nün izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
4 Beğeni 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
