“Özel öğrenme güçlüğü” olarak adlandırılan disleksi, okul öncesi dönemde belirtiler vermesine rağmen en çok ilkokul döneminde belirgin hale gelmektedir. Disleksisi olan bireylerin sözcükleri doğru okuma, okuduğunu anlama ve okuma hızlarında problemler vardır.
Okuma yazmayı öğrenmede yaşıtlarına göre gecikme görülür. Okurken yanlış ve yavaş okuma, harf, hece ve satır atlama sıktır. Genelde imla kurallarını uygun yazmakta zorlanma, noktalı ve noktasız harfleri yazarken ve okurken birbirine karıştırma, sıralı ezber gerektiren konuları ezberlemekte güçlük çekme, ayların sırası, haftanın günlerini sıralama, çarpım tablosunu ezberlerken veya ritmik sayarken zorlanma, renkleri karıştırma, sağı solu ayırt etmekte zorlanma da görülebilen belirtiler arasında yer alır.
Öğrenme güçlüğü yaşadığı düşünülen bir birey akademik olarak değerlendirilir. Akademik değerlendirmenin yanı sıra aile ve öğretmen gözlemlerine de başvurulur. Değerlendirme sonrası zeka düzeyinde bir anormallikten şüpheleniliyor ya da eşlik eden başka bir tanı olabileceği düşünülüyorsa CAS ve WISC-IV zeka testlerinden birinin uygulanması önerilir. Bu testler yalnızca öğrenme güçlüğünün tespiti için geliştirilmemiştir ancak öğrenme güçlüğünü yordayabilen testlerdir.

Disleksi öğrenme güçlüğünün türlerinden biridir. Normal ya da normal üzeri zeka düzeyine sahip bireylerin, matematik, okuma, yazma gibi akademik alanlarda zorlanmaları ve kendilerinden beklenilenin altında performans sergilemeleri sonucu akademik başarısızlık yaşaması ile ortaya çıkan duruma öğrenme güçlüğü denir. Öğrenme güçlüğünün üç farklı türü bulunmaktadır. Bunlar; disleksi, disgrafi ve diskalkulidir. Bireyin okuma, okuduğunu anlamada sorun yaşaması; okuma hızının düşük olması gibi alanlarda sorunlara neden olan öğrenme güçlüğü türü disleksidir.
Öğrenme güçlünün tedavisi birey için hazırlanan bireysel eğitim programları ile gerçekleştirilir. Uzman kişilerden alınan bireysel eğitim desteğine erken başlanması öğrenme güçlüğü tedavisinde en önemli noktalardan biridir.