Dokunmanın yasaklanması ve kişinin kendi sınırları

İlk dokunma yasağı "birey olma sürecindeki canlıya ayrı bir varoluş dayatmaktadır".
Anne rahmine geri dönmeyi yasaklar, bu ancak hayal edilebilecek bir geri dönüş." "Dokunmaya ilişkin ikincil yasak, kontrol etme dürtüsü için geçerlidir: Kişi her şeye dokunamaz, her şeyi ele geçiremez, her şeyin efendisi olamaz. "Create-Destroy, D.Anzieu, s.240,241, Dunod).
"Dokunma yasağı koyulana kadar, çocuğun psişesi kendi vücudunun bölümlerini, çevredeki canlı ve cansız nesneleri ve uzayın bölgelerini birbirleriyle ve birbirleriyle karşı karşıya getirme eğilimindedir. Dokunmanın ilgisi ayırt etmeye yardımcı olur: bedeniniz diğer bedenlerden farklıdır uzay onu dolduran nesnelerden bağımsızdır canlı nesneler diğer cansız nesnelerden farklı davranır Bu yasak olmadan, bu ayrımlar elde edilemez". "Create-Destroy, D.Anzieu, s.240,241, Dunod).
Sınırlar olmasaydı , etrafımızdakilerle bir bütün oluştursaydık, her şeyle dolardık, boşluk ve arzu duygusunu kaybederdik, eksiklik olmadan yaşardık, güneşi üzerimizde hissedemezdik. ten, gökyüzünün masmavi mavisinin kıymetini bil, kuşların cıvıltıları ya da ağaçlardaki rüzgarla teselli bul, ağzımıza giren saf ve temiz hava ve burnumuzda ağaçların kokuları ile dol. Şiir tüm anlamını yitirecek, sanatçıların tuvalleri renklerini kaybedecek, başka bir yerde, başka bir yerde olmayacağından, bizim eksikliğimizi başka yerde aramak için daha fazla yürüyüş, hareket olmayacaktı.
Psikanalizdeki çerçevenin kesinlikle ve diğer şeylerin yanı sıra dokunmama kuralını içerdiği gerçeğine geri dönüyorum. Bu kural, ilişkinin bozulmasını hiçbir zaman engellemedi. Tam tersine! Hem analizan hem de analist için bu güvenlik bölgesine izin veren doğru mesafe, ilişki için gereklidir.
Bu, iki farklı şey olan "mesafe" ve "ayrılık" kavramlarını birbirine karıştırmamak için iyi bir zaman. Uzakta olmamız, ayrı olduğumuz anlamına gelmez. Bağlantı semboliktir. Mesafe de.

Bağlantı ve sınırlar çok güncel iki sosyal sorundur, biz psikiyatristler bunu her gün takiplerinde önemli bağlanma bozuklukları ve bağımlılıkları ile iyi biliyoruz. Anksiyete karşısında tutarlı ve rasyonel düşünme sistemini kontrol altına almanın zorluğunu ifade eden eylemin pasajları olan duygusal patlamalar için de durum aynıdır.
Çağ açıkçası sınırda. Bir aciliyet havası gibi, gerilemelerden ve narsisist ihlallerden kaçınmak için bağlantıyı yeniden düşünmeyi yeniden düşünün, eğer açıkça daha fazla bağımlı ve oyunculuk, şiddet ve şiddet içeren çağdaş bir toplumda birçok biçimde yumuşak oyuncakların gücünün yükselmesine atıfta bulunursak. taciz, kendisi ve diğeri arasındaki sınırları giderek daha fazla sorguluyor.
“ Kelimeler sesin titreşimleridir, görüntüler ışığın titreşimleridir, duyumlar etin titreşimleridir ve fizikte titreşim gerçek bir varlığa sahip bir boşluktur. Bir sesi, bir kelimeyi telaffuz ettiğimde, ağzımdan kulağınıza kadar sürekli bir titreşim alanı yaratırım. Yani sadece titreşimsel alanlarda yaşasaydık, bedenimiz, maddeselliğimiz, dokunuşumuz ve bizi fark edecek gözlerimiz olmasaydı, kendimizi asla birbirimizden ayrı hissedemezdik .