Şiddet; kişinin fizik veya konumu kendisinden daha zayıf olana dönük bir “konuşamama” hali.

Şiddete eğilim gösteren insanlar neden konuşmaya çalışmıyor peki?...

Tek bir şey değil bunun sebebi.. Bir çok nedeni var..

Kibir… Hükmetme hırsı… Öz saygı eksikliği…

Tüm bunlara insanda kibir kasılmasına yol açan özgüven yoksunluğunu da eklersek sanırım doğru bir tanımlama yapmış olabileceğiz…

Ahlaki kimliklerini insanlarla olan ilişkilerinden değil; yaratıcı ile ilişkilerinden türetmenin yollarını arayanlar için şiddet; her ne sebeple olursa olsun uzak durulması gereken bir olgu…

Yine ilkesel düşünen, erdemli kişiler, şiddete sessiz kalmanın, uygulanan şiddete ortak olmak anlamında, şiddeti çoğaltan bir faktör olduğunun bilincindedirler.

Dünya Sağlık Örgütü'nün verilerine göre, dünyada her 3 kadından biri en az bir kez fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kalıyor…

İşin daha üzücü kısmı kadınlara yönelik bu şiddeti uygulayanların büyük bir kısmı birinci dereceden yakınlardan oluşuyor..

Kimisi; “Kızını dövmeyen dizini döver!..” diye saldırıyor kız çocuklarına, kimisi; “Her sabah uyandığında karını döv; sen nedenini bilmiyor olsan bile o neden dayak yediğini biliyordur..” saçmalığıyla şiddete başvuruyor hiç çekinmeden..

Çevresindeki insanlarla “konuşamama” eksikliğini şiddete başvurarak çözümlemek isteyenlerin en büyük motivasyonu, “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın..” aymazlığında, sessiz kalan toplum…

Öyle ya, bu ötekinin sorunu.. Bizi ilgilendirmez..

Ya da şöyle mi söylemeli; “Aile içerisinde olur öyle şeyler.. Bizlere karışmak/ müdahale etmek düşmez..”

Hani yaradan bizi “Emanet” etmişti birbirimize..

Allah Resulü demiyor muydu; “Sizden biriniz bir kötülük gördüğünde onu eliyle, gücü yetmiyorsa diliyle, ona da gücü yetmezse kalbiyle “buğz” ederek engellemeye çalışmalı..” diye…

Bırakın kötülükleri engellemek için uğraşmayı, günün sonunda geldiğimiz nokta kötülüğe katkı sağlamak, onu meşrulaştırmak ve kötülükler karşısında “görünmez olmak…”

Görünmezlik bir süper güç değildir… Hele ki yeryüzünün en büyük iddiasına sahip Müslümanlar için…

İyiliği çoğaltmayı ve kimden gelirse gelsin kötülüklere engel olmayı yaşamının vazgeçilmez bir ilkesi olarak benimsemiş insanlar, görünmezlik peleriniyle savuşturmuş olmayacaklardır sorumluluklarını…

İnsan sorumludur çünkü.. Kendinden, ailesinden, çevresinden, toplumundan… Bu sorumluluk özelden genele uzayıp gider…

Görünmez olmak; sorumluluklarımızı değil, ahlakımızı, kişiliğimizi, karakterimizi perdeler…

İtalya, kadına yönelik şiddete dikkat çeken bir sergiye ev sahipliği yapıyor bu günlerde...

Sergide, şiddetin yol açtığı hasarları gösteren röntgen filmleri yer alıyor.

İtalya'nın başkenti Roma'da kadına şiddetin yarattığı tahribat, röntgen filmleri sergisiyle gösteriliyor…

Amaç, kadına yönelik şiddete dikkat çekip farkındalık yaratmak...

Sergi, "Görünmezlik bir süper güç değildir" sloganıyla açıldı.

Şiddet mağduru kadınların aldıkları yara, röntgen filmlerinde açıkça görülüyor... Tabi ki görmek isteyenler için…

Serginin 6 Şubata kadar süreceği söyleniyor... Kim bilir belki farklı ülkelerde de görücüye çıkar bu sergi…

Şiddete uğrayan kadınların oranının yüzde 31,5 olduğu İtalya'da böyle bir sergi ile tutum belirlemiş sanatçılar…

Benim ülkemdeki oranlar daha vahim Avrupa ülkelerine kıyasla.. Ama gelin görün ki, ülkemde görünmez olmayı marifet sanan, şiddete karşı üç maymunu (Görmedim, duymadım, söylemedim) oynayan insanlara bunları anlatmak çok güç…

Şayet bir süper gücünüz olsun istiyorsanız, yüreklere dokunmayı, mazlumun yanında, zalimin karşısında olmayı tercih edin… Görünmez olmayı değil….